ก่อนที่จะกำหนดในระยะนี้จะต้องแรกจะเข้าใจว่าสังคมเป็นหนึ่งที่ถูกสร้างขึ้นจากชุดของคนที่อยู่ภายในมันในทางลำดับชั้น, ที่อยู่, แต่ละบรรลุเป้าหมายแต่ละบทบาทที่เฉพาะเจาะจงหรือค่อนข้าง, ตำแหน่งที่แน่นอนภายใน
แม้จะมีความจริงที่ว่าชนชั้นทางสังคมนี้เป็นตัวแทนของสิ่งที่มีอยู่ในยุคกลางซึ่งสังคมได้รับการออกแบบในรูปแบบของพีระมิดและครอบครัวที่ร่ำรวยเป็นกลุ่มที่ครอบครองส่วนบนของมัน ปัจจุบันโครงการทางสังคมนี้ใช้ไม่ได้อีกต่อไป อย่างไรก็ตามความเป็นจริงแสดงให้เห็นว่ายังคงมีความแตกต่างที่ชัดเจนเกี่ยวกับตำแหน่งทางสังคมที่แต่ละคนมีอยู่ความแตกต่างที่เน้นในระดับเศรษฐกิจระหว่างคนรวยและคนจน
ในปัจจุบันตำแหน่งทางสังคมที่บุคคลนั้นมีความเกี่ยวข้องกับงานที่เขามีและเงินเดือนที่เขาได้รับ บุคคลที่มีรายได้ดีจะสามารถมีชีวิตที่ดีและมีฐานะร่ำรวย มิฉะนั้นเมื่อบุคคลไม่ได้รับเงินเดือนที่ดีหรือในกรณีที่เลวร้ายที่สุดไม่มีงานที่ดีด้วยซ้ำทำให้พวกเขาอยู่ในตำแหน่งที่ต่ำในสังคม
บรรดาผู้ที่อยู่ในระดับสูงตำแหน่งก็เป็นเพราะพวกเขามีรายได้เพียงพอเงินจะอาศัยอยู่ในบ้านที่หรูหราและสามารถเพลิดเพลินไปกับสินค้าฟุ่มเฟือยบางอย่างซึ่งต่ำกว่าระดับไม่สามารถจ่ายได้ตั้งแต่เล็ก ๆ น้อย ๆ ที่พวกเขาได้เป็นสำคัญ เป็นเรื่องที่โชคร้าย แต่มีคนที่ให้คุณค่ากับสิ่งที่พวกเขามีมากกว่าสิ่งที่พวกเขาเป็นในฐานะปัจเจกบุคคล
อย่างไรก็ตามตำแหน่งทางสังคมนี้เป็นสิ่งที่อาจแตกต่างกันไปและผู้ที่เคยอยู่ในตำแหน่งต่ำอาจขึ้นในตำแหน่งได้ดีหรือในทางกลับกัน นั่นคือเหตุผลที่เราไม่ควรดูหมิ่นคนที่ไม่มีเงินเพราะใคร ๆ ก็ไม่รู้ถึงจุดเปลี่ยนของชีวิตและพรุ่งนี้เรื่องนั้นจะร่ำรวยและมีตำแหน่งขึ้น
ข้างต้นแสดงให้เห็นว่าไม่มีสิ่งใดอยู่ตลอดไปในชีวิตและฐานะทางสังคมของคน ๆ หนึ่งอาจเปลี่ยนแปลงได้ดีในอนาคต นี่คือเหตุผลว่าทำไมความอ่อนน้อมถ่อมตนจึงเป็นค่านิยมที่สำคัญที่สุดอย่างหนึ่งในมนุษย์แต่ละคนเนื่องจากด้วยเหตุนี้แต่ละคนจึงมีค่าสำหรับสิ่งที่พวกเขาเป็นไม่ใช่เพื่อสิ่งที่พวกเขามี
