ฮิปโปแคมปัสอยู่ในสมองกลีบขมับที่อยู่ตรงกลางใต้ผิวเปลือกนอก โครงสร้างของมันแบ่งออกเป็นสองซีกที่พบทางด้านซ้ายและด้านขวาของสมอง อวัยวะดังกล่าวโค้งเป็นรูปร่างคล้ายกับม้าน้ำและชื่อของมันได้มาจากการจับคู่ของคำภาษากรีก "ฮิปโป" สำหรับม้าและ "กัมโปส" สำหรับทะเล
ฮิปโปแคมปัสถูกอ้างถึงครั้งแรกโดยนักกายวิภาคศาสตร์ชาวเวนิส Julio César Aranzi ในปีค. ศ. 1587 เขาอธิบายว่ามันเป็นสันเขาตามพื้นของฮอร์นชั่วคราวของโพรงด้านข้างและเปรียบเทียบก่อนกับไหมและต่อมาเป็นม้าน้ำ ในช่วงทศวรรษที่ 1740 เรอเน - ฌาคครัวซองต์เดกาเรนเกอทศัลยแพทย์ชาวปารีสได้บัญญัติศัพท์คำว่า "cornu Ammonis" ซึ่งหมายถึงแตรของ Amun เทพเจ้าอียิปต์โบราณ
ฮิบโปเป็นผู้รับผิดชอบสำหรับการก่อตัวหน่วยความจำระยะยาวและระบบนำทางเชิงพื้นที่ในโรคต่างๆเช่นโรคอัลไซเมอร์ฮิปโปแคมปัสเป็นหนึ่งในบริเวณแรกของสมองที่ได้รับความเสียหายซึ่งนำไปสู่การสูญเสียความทรงจำและความสับสนที่เกี่ยวข้องกับภาวะนี้
ฮิปโปแคมปัสสามารถได้รับความเสียหายจากการขาดออกซิเจนหรือขาดออกซิเจนการติดเชื้อหรือการอักเสบหรือเป็นผลมาจากโรคลมบ้าหมูกลีบขมับ บุคคลที่มีความเสียหายของ hippocampal จะพัฒนาความจำเสื่อมและอาจไม่สามารถสร้างความทรงจำใหม่เกี่ยวกับเวลาหรือสถานที่ของเหตุการณ์ได้
ในโรคอัลไซเมอร์ (และภาวะสมองเสื่อมในรูปแบบอื่น ๆ) ฮิปโปแคมปัสเป็นส่วนแรกของสมองที่ได้รับความเสียหาย การสูญเสียความทรงจำระยะสั้นและความสับสนเป็นอาการแรก ความเสียหายต่อฮิปโปแคมปัสอาจเกิดจากความอดอยากออกซิเจน (ภาวะขาดออกซิเจน) โรคไข้สมองอักเสบหรือโรคลมบ้าหมูกลีบขมับอยู่ตรงกลาง ผู้ที่มีความเสียหายในระดับทวิภาคีอย่างกว้างขวางอาจมีอาการความจำเสื่อม (ไม่สามารถสร้างและรักษาความทรงจำใหม่ได้)
ตั้งแต่ประเภทที่แตกต่างกันของเซลล์ประสาทจะเรียบร้อยในชั้นฮิบโปจะได้รับบ่อยครั้งใช้เป็นระบบรูปแบบสำหรับการศึกษาของสรีรวิทยารูปแบบของความยืดหยุ่นของระบบประสาทที่เรียกว่า long-term potentiation (LTP) ถูกค้นพบครั้งแรกใน hippocampus และมักได้รับการศึกษาในโครงสร้างนี้ เชื่อกันอย่างกว้างขวางว่า LTP เป็นหนึ่งในกลไกประสาทหลักที่เก็บความทรงจำไว้ในสมอง
